ارتباط سندرم متابولیک با بیماری پارکینسون

قبلاً مشخص شده بود که این سندرم خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، سکته مغزی و دیابت نوع ۲ را در افراد افزایش می‌دهد.

و اکنون محققان ارتباط بین سندرم متابولیک و پارکینسون، یک بیماری عصبی دژنراتیو که در درجه اول بر مهارت‌های حرکتی تأثیر می‌گذارد، یافته‌اند.

«ویلی شو»، استاد اپیدمیولوژی سالمندان در موسسه کارولینسکا در استکهلم سوئد، گفت: «بیماری پارکینسون دومین اختلال عصبی شایع در بین بزرگسالان مسن پس از بیماری آلزایمر است و سندرم متابولیک تقریباً از هر ۴ بزرگسال ۱ نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد و بسیار قابل اصلاح است.»

یافته‌های ما نشان می‌دهد که سندرم متابولیک ممکن است یک عامل خطر قابل اصلاح برای بیماری پارکینسون باشد.

برای این مطالعه، محققان داده‌های بیش از ۴۶۷۰۰۰ شرکت‌کننده را در بیوبانک بریتانیا، یک پروژه تحقیقاتی بهداشتی در مقیاس بزرگ در بریتانیا، تجزیه و تحلیل کردند. تقریباً از هر ۵ نفر، ۲ نفر (۳۸٪) مبتلا به سندرم متابولیک بودند.

شرکت‌کنندگان به طور متوسط ‌۱۵ سال تحت نظر بودند که در طی این مدت، بیش از ۳۲۰۰ نفر به بیماری پارکینسون مبتلا شدند.

نتایج نشان می‌دهد که افراد مبتلا به سندرم متابولیک حدود ۴۰٪ بیشتر از افراد بدون این سندرم در معرض ابتلا به پارکینسون بودند.

محققان همچنین تحقیقات خود را با داده‌های جمع‌آوری‌شده در هشت مطالعه قبلی ترکیب کردند و گروهی متشکل از تقریباً ۲۵ میلیون نفر با بیش از ۹۸۵۰۰ مورد پارکینسون ایجاد کردند.

در این متاآنالیز، تیم تحقیق ۲۹٪ افزایش خطر ابتلا به پارکینسون را در بین افراد مبتلا به سندرم متابولیک مشاهده کرد.

شو گفت: «ما همچنین خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را در افرادی که هم سندرم متابولیک و هم استعداد ژنتیکی برای بیماری پارکینسون داشتند، بیشتر یافتیم. این نشان می‌دهد که حفظ سلامت متابولیک ممکن است به ویژه برای افرادی که ژن‌هایی دارند که خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش می‌دهد، مهم باشد.»

پارکینسون زمانی رخ می‌دهد که توانایی بدن در تولید دوپامین عصبی شیمیایی آسیب دیده یا از بین می‌رود. کمبود دوپامین باعث مشکلات حرکتی مرتبط با این بیماری می‌شود.

محققان گفتند که مشکلات سلامتی مرتبط با سندرم متابولیک ممکن است تولید دوپامین در بدن را مختل کند. فشار خون بالا و کلسترول بالا نیز ممکن است به رگ‌های خونی ریز در مغز آسیب برسانند و در ابتلا به پارکینسون نقش داشته باشند.

شو در پایان گفت: «مطالعات آینده برای بررسی اینکه آیا تلاش برای کنترل سندرم متابولیک می‌تواند به پیشگیری از بیماری پارکینسون کمک کند، مورد نیاز است.»