روند پیشروی پارکینسون چگونه کند می‌شود؟

نتایج نشان می‌دهد که آنها همچنین در آزمایش‌های حافظه و تفکر، به ویژه در مورد حافظه کلامی و توجه، عملکرد بهتری داشتند.

دکتر «پابلو میر»، محقق ارشد از دانشگاه سویل در اسپانیا، در یک بیانیه خبری گفت: «ورزش نه تنها ممکن است به بهبود علائم روزمره کمک کند بلکه می‌تواند بر نحوه پیشرفت بیماری پارکینسون، به ویژه در بخش‌هایی از مغز که از عملکردهای شناختی کلیدی در بیماری پارکینسون پشتیبانی می‌کنند، نیز تأثیر بگذارد.»

برای این مطالعه، محققان ۱۲۰ نفر را که در مراحل اولیه پارکینسون بودند با میانگین سنی ۶۱ سال پیگیری کردند. شرکت‌کنندگان تا چهار سال تحت نظر بودند.

هر سال، آنها پرسشنامه‌هایی را در مورد فعالیت بدنی معمول خود تکمیل می‌کردند. بر اساس پاسخ‌های آنها، محققان آنها را به دو گروه تقسیم کردند: فعالیت کم و فعالیت زیاد.

تیم تحقیق از اسکن‌های MRI برای ردیابی تغییرات در ساختار مغز استفاده کرد و هر بیمار حداقل دو اسکن دریافت کرد.

نتایج نشان می‌دهد افرادی که از نظر فیزیکی فعال‌تر بودند، اندازه‌های بزرگ‌تری را در قشر گیجگاهی و آهیانه، هیپوکامپ و آمیگدال- مناطق مغزی مرتبط با حافظه، توجه و خلق و خو- داشتند.

محققان تخمین می‌زنند که این تغییرات مغزی تا ۳۷٪ در نمرات بهتر شرکت‌کنندگان فعال در آزمون‌های حافظه و ۲۰٪ در نمرات بهتر آنها در وظایف توجه نقش داشتند.

میر گفت: «اگرچه مطالعات بیشتری مورد نیاز است، اما این نتایج نشان می‌دهد که فعالیت بدنی منظم می‌تواند راهی آسان و کم‌هزینه برای حمایت از سلامت مغز در بیماری پارکینسون باشد.»