آیا مغز شما به توجه نیاز دارد؟

ورزش

اول از همه و احتمالاً و کمتر مورد علاقه برای بسیاری از مردم، ورزش است. چرا باید ورزش کنم؟ ورزش راهی عالی برای مغز است تا مواد شیمیایی "احساس خوب" خود به نام اندورفین را دریافت کند. اندورفین در پاسخ به ورزش آزاد می‌شود و به کاهش استرس، تحریک لذت، کاهش درد و احساس خوب در ما کمک می‌کند. مغز عاشق دریافت یک هجوم خوب اندورفین است زیرا احساس سرخوشی، لذت ایجاد می‌کند و به تسکین استرس کمک می‌کند. بنابراین، وقتی کمی احساس ناراحتی و بی‌حوصلگی می‌کنید، ممکن است بخواهید به آخرین باری فکر کنید که کمی وقت برای خودتان گذاشتید و ورزش کردید.

تغذیه

دومین چیزی که به عملکرد مغز کمک می‌کند، تغذیه است. مغز شما به غذا نیاز دارد. آیا می‌دانید مغز برای سوخت‌گیری و ادامه عملکرد از چه چیزی استفاده می‌کند؟ گلوکز که قند سوختی است که مغز برای ادامه عملکرد از آن استفاده می‌کند. بنابراین، تثبیت قند خون برای سلامت مغز شما بسیار مهم است. مغز شما می‌تواند زمانی خوشحال باشد که مقدار مناسبی انرژی دریافت کند؛ نه خیلی زیاد و نه خیلی کم.

بهترین راه برای داشتن قند خون پایدار، خوردن غذای سالم به طور منظم است. حالا، آیا یک شکلات به عنوان سوخت برای مغز عمل می‌کند؟ بله، عمل خواهد کرد، اما باعث افزایش سریع قند در دسترس می‌شود و سپس منجر به کاهش سریع آن می‌شود، که در نهایت منجر به احساس بدتر شدن و نه بهتر شدن می‌شود. توصیه می‌می شود رژیم غذایی داشته باشید که سرشار از میوه‌ها (که قندهای طبیعی هستند)، سبزیجات (که کربوهیدرات هستند) و سپس کربوهیدرات‌های پیچیده (مانند محصولات سبوس‌دار) باشد.

این مواد باید هضم شده و به شکل قابل استفاده‌ای از قند برای مغز تجزیه شوند. این امر منجر به آزاد شدن تدریجی گلوکز می‌شود و به مغز اجازه می‌دهد تا تمام عملکردهای مهم خود، از جمله تولید کافی انتقال‌دهنده‌های عصبی برای کمک به خلق و خوی ما را انجام دهد.

خواب

در نهایت، و به نظر من مهم‌ترین این سه مورد، خواب است. بدون خواب، مغز تمام وقت با تمام ظرفیت کار می‌کند. خواب یک جنبه ضروری زندگی است، درست مانند غذا، آب و اکسیژن. ما باید خواب با کیفیت و کمیت خوب داشته باشیم. آیا می‌دانستید که یک سوم زندگی خود را در خواب می‌گذرانید؟ خواب به مغز ما کمک می‌کند تا خاطرات جدید بسازد، تمرکز کند، اطلاعات را پردازش کند، چند کار را همزمان انجام دهد و خلق و خوی خوبی داشته باشد.

اگر کمتر از شش ساعت یا بیشتر از ده ساعت در شب می‌خوابیم، خطر ابتلا به افسردگی یا بدتر شدن آن را افزایش می‌دهیم. اگر خواب کافی نداشته باشیم، مدیریت استرس را سخت‌تر می‌کند که می‌تواند سطح اضطراب را نیز افزایش دهد.

این سه مورد، در حالی که ممکن است ساده به نظر برسند، اغلب اولین چیزهایی هستند که وقتی زندگی سخت می‌شود کنار گذاشته می‌شوند. ما ممکن است وقت ناهار خود را فدای عقب نماندن از کار کنیم یا ممکن است تا دیروقت بیدار بمانیم تا یک پروژه یا کار را تمام کنیم. ما اغلب بیش از حد کار می‌کنیم و وقت کافی برای مراقبت از خود به این روش‌های ساده نمی‌گذاریم. اگر مراقب نباشیم، ممکن است متوجه شویم که سطح استرس ما در حال افزایش است، اضطراب طاقت‌فرسا شده و حتی ممکن است افسردگی ما بدتر شود یا به آن مبتلا شویم. بنابراین، اگر بتوانید شروع به تمرین این سه مورد کنید، در مسیر داشتن مغزی هستید که می‌تواند کار خود را بهتر انجام دهد.