پول توجیبی کودکان؛ چقدر و از چه سنی؟

1-    میانه رو باشید



در مورد پول توجیبی و مقدار آن متعادل عمل کنید. برخی از والدین تخصیص مبلغی به این منظور را بی دلیل می دانند، در حالی که اهمیت دادن به این مسئله باعث رشد شخصیتی کودک، ایجاد حس استقلال و حس تشخص در وجود او می شود و از اهمیت زیادی برخوردار است. در مقابل برخی والدین در این امر افراط می کنند و پول زیادی را برای این منظور در نظر می گیرند که این مسئله هم خالی از اشکال نیست و باعث رشد خودخواهی و زیاده خواهی در وجود کودک خواهدشد و قدرت مدیریت مالی را از او خواهدگرفت.

2-    مبلغ مشخصی را تعیین کنید

برای پولی که به عنوان پول توجیبی به فرزند خود می دهید، زمان و مقدار مشخصی را تعیین کنید و به این قواعد پایبند باشید. این کار به کودک شما می آموزد که باید برای هزینه های خود حدودی را تعیین کند. به نوعی این کار آغاز آموزش برنامه ریزی به کودکان است. در مورد مبلغ این پول دقت داشته باشید. 


هزینه های فرزندتان را مناسب با سن و شرایط او و خانواده برآورده و سعی کنید پولی که به او می دهید، برای او کافی باشد. پول کمتر از مقدار مورد نیاز او، باعث می شود او خیلی زود با مشکلات اقتصادی رو در رو شود و خود را ناتوان احساس کند و پول بیش از نیاز کودکان هم معمولا آنها را به سمت مصارف تصنعی که برای شان خالی از خطر نیست می کشاند و پول توجیبی اش را بدون فکر، خرج کند.

 

3-    دریافت پول توجیبی را به انجام وظایف کودک وابسته نکنید



یکی از رفتارهای بسیار اشتباه والدین، وابسته کردن دریافت پول توجیبی به انجام وظایف کودک در منزل، مدرسه و یا انجام امور درسی است. این رفتار باعث می شود که رفتار کودک شما شرطی شود و همواره برای انجام اموری که بخشی از وظایف اوست انتظار جبران داشته باشد و این توقع، آینده او را دچار مخاطره می کند. او باید بیاموزد که برخی از امور، جزئی از مسئولیت های اوست. مسئولیت هایی که در صورت عدم توجه به آن بازخواست می شود. به طور کلی سعی کنید هدیه های نقدی را محدود کنید و برای تقدیر از فرزند خود برای انجام وظایف خود هدیه های کوچکی چون کتاب، لوازم التحریر و یا وسایل مورد نیاز او را در نظر بگیرید.

4-    قناعت را به او بیاموزید


زمان آموزش برنامه ریزی برای مدیریت هزینه ها به کودکان، همین مرحله است. به او کمک کنید تا در یک دفتر کوچک موارد موردنیاز و پولی که برای تهیه این موارد نیاز دارد را بنویسد و برای پرداخت هزینه های خود برنامه ریزی کند. موارد موردنیاز خود را دسته بندی کند و هرکدام را به ترتیب در برنامه ماهانه خود قرار دهد. به این ترتیب میزان هزینه های خود را متناسب با پول دریافتی خود تنظیم کند. از تخصیص پول بیشتر به کودک خود بدون دلیل بپرهیزید. 

به او بیاموزید که اگر فوریتی مثل هدیه برای جشن تولد یکی از دوستانش برای او پیش آمده این مسئله را در جمع خانوادگی مطرح کند و درباره این موضوع توضیح دهد. در صورتی که دلایل او را کافی دیدید مبلغی را به او قرض دهید و از او بخواهید که به شکل ماهیانه بدهی خود را پرداخت کند. به این صورت هم از او حمایت کرده اید و هم این که به او برنامه ریزی و مسئولیت پذیری را آموخته اید (یعنی مبلغی به او می دهید و در ماه های بعد مقداری از پول توجیبی او کم می کنید) به این ترتیب او از کودکی قناعت را یاد خواهدگرفت.

 

5-   پس انداز را تشویق کنید

کودک خود را تشویق کنید که بخشی از پول توجیبی خود را برای پس انداز کنار بگذارد و این مبلغ را در برنامه ریزی های خود منظور کند. با مشورت و همراهی خود او برایش یک حساب بانکی افتتاح کنید و او را برای بیشتر کردن موجودیش تشویق کنید.

اگر کودک شما در سن مناسبی است، پول توجیبی او را به حساب بانکی او واریز کنید تا پولی را که نیاز دارد از حساب بانکی خود برداشت کند و باقی آن را پس انداز کند. این کار علاوه بر این که او را برای ورود به اجتماع و ملزومات زندگی اجتماعی آماده می کند، به رشد حس اعتماد به نفس در وجود او نیز کمک خواهدکرد.

دقت کنید که...

این راهکارها از لحاظ روانی در ذهن کودک می نشیند که بی جهت و بی مهابا خرج نکند، قناعت را فرا خواهدگرفت و از دوران کودک متوجه می شود (دوران دبستان) که پول بدون زحمت از سوی پدر و مادر فراهم نمی شود... او قدر پول را بیشتر خواهددانست و آن را با نقشه خرج خواهدکرد... خیلی از خانواده ها که از وضع مالی خوبی برخوردار هستند، انتظار دارند که پول توجیبی را بی رویه و در اختیار فرزندان شان بگذارند، اما باید بدانید پول بی حساب و کتاب باعث می شود که او نه قدر پولش را بداند، نه قدر شما را...

- با این جملات به فرزندان تا اعتماد به نفس بدهید، به او بگویید: وقتی خدا تو را به ما داد، می دانست ما چه چیزی در زندگی احتیاج داریم و یا امشب غذایی رو می پزم که دوستش داری- به تو افتخار می کنم- حرفت را باور می کنم- تو واقعا داری «مرد یا خانم» برای خودت می شوی- خیلی خوشحالم که الان خانه هستی و غذای مورد علاقه ات را درست کرده ام.