مادر و پدر عزیزم! سلام امیدوارم حالتان خوب باشد و ضمنا از دیدن این نامه تعجب نکرده باشید . هر بار که دلم برای شما تنگ می شود و بهانه تان را می گیرد زود به سراغ تلفن می روم.اما چند روزی است که علاوه بر دلتنگی ،نیاز دیگری نسبت به شما آزارم می دهد که راهش صحبت تلفنی نیست. این روز ها بیشتر از هر زمان دیگری به وجودتان کنار خودم نیاز دارم . شاید آن روزی که به تهران می آمدم چنین تصوری نداشتم. شاید باور نکنید تجربه های این مدت به اندازه تمام تجربیات 18سال زندگی ام بود. حرف های تازه برای صحبت با شما پیدا کرده ام.این روز ها دغدغه ی تازه ای برایم بوجود آمده و سوالات زیادی ذهنم را آزار می دهد. شک و تردید زیادی به سراغم می آید.البته این را هم بگویم که من هنوز همان کوثر شما هستم و فکر نکنید که دانشگاه تغیرم داده . فقط با دنیای متفاوتی از تعاملات و ذهنیت ها و دغدغه ها روبه رو شده ام و برای ادامه نیاز به راهنمایی های شما دارم تا بتوانم خودم را با شرایط جدید وفق دهم. مادر و پدر عزیزم !این مسائل به نظرم مسائلی نبود که با تلفن مطرح کنم.نمی دانم این نامه ای که نوشتم به دستتان می رسد یا نه ام امیدوارم اگر بدستتان رسید زود جوابش را بنویسید.دوست دارم مشکلاتم را با آرامش خاطر و با نامه مطرح کنم. منتظرم دخترتان کوثر سه شنبه 3/8/84 تهران