سابقه دوخت کفش محلي در بيرجند به قبل از سال1300 هـ.ش

به گزارش پایگاه خبری تحلیل بیرجندرسا، سابقه دوخت کفش محلي در بيرجند به قبل از سال1300 هـ.ش برمي گردد. زماني که صنف کفش دوزها حدود 31 مغازه در بازار گرجي اين شهر در سه راه اسدي داشتند.کفش‌هاي زنانه و مردانه زير از جمله کفش هايي است که در آن زمان در بيرجند دوخته مي شد.کفش هاي مردانه ارسي با رويه اي از چرم گاو، ساقدارونيم ساق(پوزدار)که کشاورزان از آن استفاده مي کردند، چپت که کفش چوپانان بود و از لاستيک تهيه مي شد.چيليت با کف چرم وهمراه نقش ونگارشهاب سنگي را با نخ سفيد پنبه اي ودرشت مي دوختند و پشت وجلوي آن طرح دار بود همچنين به کفش هاي محلي ساده،گولي،چوبي، چاروق،تخت آبي وپاتانه مي توان اشاره کرد.در آن زمان کفش هاي قندره،پاشنه فنجاني از جنس چوب با رويه چرم،طبلک دار، ساغري و نوک تيز با رويه گلابتون دوزي شده، گرجي(نوعي کفش چرمي قرمز رنگ)، کفش سوز، گالش از جنس جير، سده، کفش سبز، پاچوک(نوعي دمپايي با تخت چوبي)،کتراک(کفش حمام)، گرگابي(کفش زنانه با رويه بلندچرمي) نام کفش هاي زنانه بود.حالا دوخت کفش محلي در خراسان جنوبي منسوخ شده است و فقط در چند مغازه بيرجند وديگر شهرستان هاي استان اين کفش ها از جمله چپت، گالش وکفش ساده براي علاقه مندان دوخته مي شود. منبع: روزنامه خراسان جنوبی